نارسیسو رودریگز آهسته و پیوسته

یکی از دارایی های گرانبهای نارسیسو رودریگز یک جفت دستکش ویکتوریایی است که به سختی با دست ساخته شده است. این یادآوری است که، همانطور که او می‌گوید، "چیزهای خوب ماندگار هستند و معنادار هستند."

خلق آن چیزهای ماندگار و معنادار در حال حاضر ستاره شمالی رودریگز است. هنگامی که او برند همنام خود را در سال 1997 تاسیس کرد، به سرعت به یک نام پررنگ مد تبدیل شد. در ابتدای شیوع کووید، او برچسب خود را بست، اگرچه به طراحی برای مشتریان خصوصی ادامه داد و تجارت پررونق عطر خود را با Shiseido اداره کرد. در این میان، او دستخوش چیزی شد که او آن را "اختراع مجدد شخصی من" می نامد و خطوط حرفه ای خود را دوباره ترسیم کرد. این به معنای ایجاد یک وجود کوچکتر و متمرکزتر بود که به او اجازه می دهد هر روز ساعت 2:45 کار را متوقف کند تا دوقلوهای 7 ساله خود را از مدرسه خود بیاورد - که دقیقاً در گوشه ای از استودیوی خود قرار دارد. بچه‌های او می‌توانند با اسکوترهایشان دور آتلیه‌اش بچرخند در حالی که او نمونه‌های پارچه‌اش را مرتب می‌کند یا با طرح‌های سفارشی‌اش هماهنگ می‌شود. او می‌گوید او اکنون این آزادی را دارد که «مجموعه‌ای ایجاد کند که در مهلت مقرر و طبق شرایط من نیست، و راه جدیدی را به جلو بسازد». من فقط نمی‌خواهم در یک ماشین گرفتار شوم. می‌خواهم به چیزهایی که برایم شادی می‌آورند بازگردم: کاردستی‌ام، مواد. و این تجربه‌ای عالی بود، زیرا زمان تجملاتی را برای تکمیل این مفهوم داشتم.»

دهه‌ها پیش، رودریگز بخشی از انقلابی بود که در لباس‌های ورزشی آمریکایی، طراحان نیویورکی را به خط مقدم مد و فشن معرفی کرد. زمانی که او هنوز در پارسونز بود، اسکار د لا رنتا او را به عنوان یک مربی پذیرفت. او می‌گوید: «او دوست داشت که من این مرد جوان لاتین بودم که تلاش می‌کردم جلوتر باشم. اکنون او این هزینه را به پیش برده است، و به عنوان چراغی برای طراحانی مانند ویلی چاواریا، که گفته است، "ویلی چاواریا بدون نارسیسو رودریگز وجود نخواهد داشت." (طراح تحت تأثیر قرار می گیرد: "خدایا، این حرف برای او دوست داشتنی بود. برای من خیلی سخت است که سرم را دور آن بپیچم.")

رودریگز برای دو تایتان کار کرد: دونا کاران (در Anne Klein) و Calvin Klein. او می‌گوید: «وقتی در آن هستید، متوجه نمی‌شوید که چه اتفاقی می‌افتد، که برای هر چیزی در زندگی صادق است. و وقتی به گذشته نگاه می‌کنید، می‌گویید: «وای، آن زمان‌های دیوانه‌واری بود؛ ما خیلی سخت کار کردیم.» همکار کالوین او، کارولین بست، یکی از موزه‌های او شد. لباس مینیمالیستی که او برای عروسی او با جان اف کندی جونیور طراحی کرد، احتمالاً شناخته شده ترین اثر او باقی مانده است.

کمد لباس بِست کندی تا مدت ها پس از مرگ نابهنگام او همچنان ما را مجذوب خود می کند و رودریگز تعجب نمی کند. او می گوید: «سبک او هرگز تولیدی نبود. "این فقط یک چیز ذاتی بود. حتی زمانی که او پیچیده ترین قطعه یوهجی را می پوشید، طبیعی بود... بنابراین اغلب مردم را روی فرش قرمز می بینید و از خود می پرسید: "چه کسی آنها را متقاعد کرده است؟ چقدر ناخوشایند به نظر می رسند؟" این با شخصیت آنها سازگار نیست." در دوران حضورش در صنعت، او شاهد تغییر شکل مد به سمت غول‌پیکر شرکتی بود که امروز است. او می‌گوید: «می‌دانم که این یک تجارت است، و همه حقوق می‌گیرند، خواستگاری می‌کنند، با استعداد هستند و پرواز می‌کنند، و استایلیست‌ها اکنون افراد مشهوری هستند، و در حال پرواز هستند و پول می‌دهند.

او که در یک خانواده آمریکایی کوبایی در نیوجرسی بزرگ شد، توسط زنانی احاطه شده بود که دیدگاه او را در مورد اینکه چه سبکی می تواند باشد شکل دادند. "آنها جسور بودند؛ آنها مد، عطر، هنر لباس پوشیدن را دوست داشتند. و این تأثیر زیادی بر من در سنین جوانی گذاشت." او به یاد می آورد که یکی از بستگان، نانا کونچا، «یک شخصیت واقعی خاله مام» بود. "از آنجایی که همه این تازه دامادهای کوبایی به ایالات متحده مهاجرت کردند، او آهنربا بود. او آنها را راه اندازی کرد، به آنها مکانی داد تا بخوابند؛ او به آنها آموخت که چگونه آشپزی کنند، چگونه زندگی کنند. او یک نیروی واقعی در زندگی بسیاری از مردم بود، یک زن بسیار دوست داشتنی." او "کاملاً با او، کندوی زنبور عسل و آرایشش محشور بود. او برای خودش کت و شلوارهایی شبیه شانل درست می‌کرد و کت‌های رکابی خارق‌العاده با پنجه‌های نوک تیز می‌پوشید. این یک درس زندگی بود: برای داشتن استایل عالی به ثروت زیادی نیاز نیست."

برای رودریگز، آزمون واقعی کار او در حال حاضر توانایی آن برای ماندگاری نسل‌هاست. یکی از مشتریان او گنجینه های نارسیسو خود را به مدت 20 سال ذخیره کرد تا به دخترش بدهد. فکر کردم، «خدایا، این بزرگترین تمجید است.» این که شور و اشتیاق موجود در هر یک از آن لباس‌ها شناسایی و قدردانی می‌شود و سپس برای نسل بعدی حفظ می‌شود، مانند یک پیروزی به نظر می‌رسد.

https://www.elle.com/fashion/a64075693/narciso-rodriguez-interview-2025/